maandag 30 mei 2016

30x Schrijfuitdaging - deel 7:mijn verslaving; het kopen

Praten over een verslaving doet niemand graag, maar zelf moet ik het wel even kwijt. Ik heb een koopverslaving. Geen mega ernstige dat ik mezelf wekelijks in de problemen help door schulden, maar soms kunnen deze wel groeien. Nou geen zorgen maken, want die schulden worden niet dusdanig groot dat ze niet meer op te lossen zijn en vaak worden ze ook gewoon netjes afgelost en de problemen opgelost.

Wat houdt de koopverslaving in bij mij?
Bij mij houdt de koopverslaving in dat ik koop om het kopen. Ik moet en zal kopen. Ik word ook blij als ik koop en daarom koop ik teveel. Soms koop ik zoveel onzin, dat ik niet eens weet wat ik ermee moet of waar ik het neer moet zetten.

Wat koop je dan?
Dat verschilt heel erg. Vaak koop ik om een behoefte te bevredigen en geen nood, dus komt er vaak onzin in huis. Ik ga dan naar de Action (bekend verhaal waarschijnlijk) en koop daar alles waarvan ik denk dat ik het ooit nodig heb, voorbeeld: ik ben naar de Action geweest om de kampeerspullen te kopen die ik nog miste. Ik kom uiteindelijk thuis met 6 rollen garen in dezelfde kleur, 6 zakjes knopen, 4 pakjes elastiek, 4 meetlinten en 3 doosjes spelden. Stel je voor je hebt het nodig en je hebt het niet in huis. Dat kan niet hoor!

Anders voorbeeld: ik ging heen voor een vaas, heel simpel, ik moest een vaas kopen om even snel de bloemen te kunnen neerzetten. Helaas, ik liep naar buiten met 3 tasjes van de Action, maar zonder vaas. Gelukkig kwam ik er wel achter voor ik thuis was, dus heb wel gewoon de vaas mee kunnen nemen!

Krijg je geen schulden hierdoor?
Soms. Daar moet ik eerlijk over zijn. Ja, ik krijg soms schulden door mijn koopverslaving. Soms is de drang om te kopen gewoon zo groot, dat ik meer pin dan we eigenlijk hebben. Gelukkig wordt dit altijd binnen een maand opgelost, maar die maand (en de maanden dat ik dit gevoel blijf houden) is het even doorbijten, want dan hebben we vaak gewoon minder om andere dingen te doen en wordt het geld alleen maar uitgegeven aan mijn koopverslaving.

Wat voel ik als ik niet koop?
Het komt wel eens voor dat er gewoon geen enkele mogelijkheid is om te kopen, omdat ik anders echt in de problemen kom en ik met verstand en wijsheid wel weet dat dit echt niet moet gebeuren! Ik voel me dan vaak chagrijnig, als een soort afkickverschijnsel. En soms zelfs verdrietig dat ik niet het geld heb de leuke dingen te kopen die ik wil! Ik zou hier graag van af willen, maar wie neemt me serieus en ik zou zelf niet weten hoe?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten